Szaniawski Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Baza horoskopów Polskiego Towarzystwa Astrologicznego
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „{{Infobox-zdjecie | image = https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4c/Jerzy_Szaniawski.jpg | zrodlo = https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Jerzy_Szaniawski.j...”)
 
Linia 13: Linia 13:
  
 
== Biografia ==
 
== Biografia ==
Polski dramaturg, felietonista i pisarz, członek Polskiej Akademii Literatury. Sławę przyniosła mu seria opowiadań o profesorze Tutce.  
+
Polski dramaturg, felietonista i pisarz, członek Polskiej Akademii Literatury. Sławę przyniosła mu seria opowiadań o profesorze Tutce. Na tej podstawie powstał także serial telewizyjny (1966-1968), "''Klub profesora Tutki''" [https://pl.wikipedia.org/wiki/Klub_profesora_Tutki].
  
Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum Szaniawski zaczął studia przyrodnicze, wyjechał też do Lozanny, by uczyć się w Instytucie Rolniczym. Później wrócił do rodzinnego majątku; unikał kontaktu z ludźmi, był niechętny artystycznej śmietance Warszawy. Debiutował w 1912 na łamach "Kuriera Warszawskiego". Pięć lat później jego sztuka Murzyn została wystawiona na deskach Teatru Polskiego. W latach 20. napisał m.in. Lekkoducha, Ptaka, Papierowego kochanka; jego dramaty wystawiał m.in. teatr Reduta Juliusza Osterwy. Lata 30. przyniosły Szaniawskiemu uznanie środowiska, szacunek m.in. Boya-Żeleńskiego oraz liczne nagrody literackie. W jego dramatach grali Kazimierz Junosza-Stępowski i Mieczysław Frenkiel, wystawiano je także w teatrze radiowym, służyły jako scenariusze filmów.
+
Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum Szaniawski zaczął studia przyrodnicze, wyjechał też do Lozanny, by uczyć się w Instytucie Rolniczym. Później wrócił do rodzinnego majątku; unikał kontaktu z ludźmi, był niechętny artystycznej śmietance Warszawy. Debiutował w 1912 na łamach "Kuriera Warszawskiego". Pięć lat później jego sztuka Murzyn została wystawiona na deskach Teatru Polskiego. W latach 20. napisał m.in. ''Lekkoducha, Ptaka, Papierowego kochanka''; jego dramaty wystawiał m.in. teatr Reduta Juliusza Osterwy. Lata 30. przyniosły Szaniawskiemu uznanie środowiska, szacunek m.in. Boya-Żeleńskiego oraz liczne nagrody literackie. W jego dramatach grali Kazimierz Junosza-Stępowski i Mieczysław Frenkiel, wystawiano je także w teatrze radiowym, służyły jako scenariusze filmów.
  
 
Po wybuchu wojny Szaniawski przeniósł się z Zegrzynka do Warszawy. Odmówił jednak tworzenia w stylu realizmu socjalistycznego, skutkiem czego aż do 1955 nie mógł wystawiać ani wydawać. Wyjątkiem był Przekrój, któremu do 1952 pozwolono na drukowanie cyklu o prof. Tutce. W początku odwilży 1 marca 1955 Związek Literatów Polskich zorganizował mu huczny jubileusz, po którym zaczyna znowu wydawać i wystawiać. W tym też okresie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
 
Po wybuchu wojny Szaniawski przeniósł się z Zegrzynka do Warszawy. Odmówił jednak tworzenia w stylu realizmu socjalistycznego, skutkiem czego aż do 1955 nie mógł wystawiać ani wydawać. Wyjątkiem był Przekrój, któremu do 1952 pozwolono na drukowanie cyklu o prof. Tutce. W początku odwilży 1 marca 1955 Związek Literatów Polskich zorganizował mu huczny jubileusz, po którym zaczyna znowu wydawać i wystawiać. W tym też okresie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Linia 30: Linia 30:
  
 
== Źródło horoskopu ==
 
== Źródło horoskopu ==
Treść źródła...
+
Metryka chrztu Zegrzynek (nr 223) – archiwum państwowe w Grodzisku Mazowieckim. Dokument zamieszczony na fanpage'u Jerzego Szaniawskiego [https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=598108713561693&id=206155469423688&substory_index=0]. Informację przekazał [[Piotr Piotrowski]].
  
 
[[Category:Pisarze]]
 
[[Category:Pisarze]]
Linia 37: Linia 37:
 
[[Category:Długość życia powyżej 80 lat]]
 
[[Category:Długość życia powyżej 80 lat]]
 
[[Category:Jowisz na MC]]
 
[[Category:Jowisz na MC]]
 +
[[Category:Uran na MC]]
 +
[[Category:Faza Księżyca: I kwadra]]
 
[[Category:Słońce 22° Wodnika]]
 
[[Category:Słońce 22° Wodnika]]
 
[[Category:Księżyc 27° Barana]]
 
[[Category:Księżyc 27° Barana]]
 
[[Category:Ascendent w Strzelcu]]
 
[[Category:Ascendent w Strzelcu]]
 +
[[Category:Alfabetyczny zbiór danych]]

Wersja z 17:52, 19 wrz 2015

Dane Jerzy Szaniawski
Data urodzenia 10.2.1886, godz. 03:00
Miejscowość Zegrzynek (52°28′N; 21°03′E)
Strefa czasowa GMT+1.24
Słońce 22° Wodnika
Księżyc 27° Barana
Ascendent 7° Strzelca
Horoskop Jerzego Szaniawskiego

Biografia

Polski dramaturg, felietonista i pisarz, członek Polskiej Akademii Literatury. Sławę przyniosła mu seria opowiadań o profesorze Tutce. Na tej podstawie powstał także serial telewizyjny (1966-1968), "Klub profesora Tutki" [1].

Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum Szaniawski zaczął studia przyrodnicze, wyjechał też do Lozanny, by uczyć się w Instytucie Rolniczym. Później wrócił do rodzinnego majątku; unikał kontaktu z ludźmi, był niechętny artystycznej śmietance Warszawy. Debiutował w 1912 na łamach "Kuriera Warszawskiego". Pięć lat później jego sztuka Murzyn została wystawiona na deskach Teatru Polskiego. W latach 20. napisał m.in. Lekkoducha, Ptaka, Papierowego kochanka; jego dramaty wystawiał m.in. teatr Reduta Juliusza Osterwy. Lata 30. przyniosły Szaniawskiemu uznanie środowiska, szacunek m.in. Boya-Żeleńskiego oraz liczne nagrody literackie. W jego dramatach grali Kazimierz Junosza-Stępowski i Mieczysław Frenkiel, wystawiano je także w teatrze radiowym, służyły jako scenariusze filmów.

Po wybuchu wojny Szaniawski przeniósł się z Zegrzynka do Warszawy. Odmówił jednak tworzenia w stylu realizmu socjalistycznego, skutkiem czego aż do 1955 nie mógł wystawiać ani wydawać. Wyjątkiem był Przekrój, któremu do 1952 pozwolono na drukowanie cyklu o prof. Tutce. W początku odwilży 1 marca 1955 Związek Literatów Polskich zorganizował mu huczny jubileusz, po którym zaczyna znowu wydawać i wystawiać. W tym też okresie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.


Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii i w serwisie Culture.pl.

Ciekawostki

W wieku 76 lat ożenił się z malarką Anitą Szatkowską, nadal jednak żył w izolacji.

W 1950 Szaniawski ponownie zamieszkał w Zegrzynku, starając się zadbać o opuszczony dotąd dworek rodzinny. Majątek jednak został obłożony tak wielkimi podatkami, że doprowadził pisarza do wegetacji w skrajnej nędzy.

Samotnicze usposobienie Szaniawskiego, zamknięcie, małomówność, dyskrecja, zdawkowość wiadomości, jakie przynosiły wywiady, do których z rzadka dawał się namówić, uniemożliwiają właściwie odtworzenie jego biografii w wydarzeniach i realiach ściśle stwierdzonych. (...) Choć nazwisko jego z biegiem upływającego czasu stawało się coraz głośniejsze i coraz mocniej utrwalone, zwłaszcza w pejzażu teatralnym dwudziestolecia, on sam pozostawał wciąż postacią poniekąd tajemniczą i enigmatyczną." (A. Hutnikiewicz, Wstęp w: J. Szaniawski, "Wybór dramatów") [2]

Źródło horoskopu

Metryka chrztu Zegrzynek (nr 223) – archiwum państwowe w Grodzisku Mazowieckim. Dokument zamieszczony na fanpage'u Jerzego Szaniawskiego [3]. Informację przekazał Piotr Piotrowski.