Wiechecki Stefan
 |
|
| Dane | Stefan Wiechecki |
|---|---|
| Data urodzenia | 10.08.1896, godz. 03:00 |
| Miejscowość | Warszawa |
| Strefa czasowa | GMT + 1:24 |
| Słońce | 18° Lwa |
| Księżyc | 30° Panny |
| Ascendent | 30° Raka |
Biografia
Polski prozaik, satyryk, publicysta i dziennikarz. Autor uznawany jest za uosobienie warszawskości z uwagi na swoją twórczość pisaną stylem gwarowym, nazwanym wiechem.
Urodził się w Warszawie na Woli jako jeden spośród dziesięciorga rodzeństwa. W okresie międzywojennym dziennikarstwo nie było podstawą utrzymania Wiecheckiego, prowadził też sklep ze słodyczami. Podczas powstania warszawskiego publikował w staromiejskim dzienniku „Powstaniec”. Po wojnie Wiechecki pisał felietony do „Życia Warszawy” i „Kuriera Codziennego”, a następnie do „Expressu Wieczornego”, któremu Wiech pozostał wierny aż do śmierci. Był autorem popularnych felietonów pisanych gwarą warszawską, przedstawiających w satyrycznym świetle mieszkańców Warszawy. Wiechecki przedstawił też swych bohaterów, choć nieco innych niż w felietonach, w powieści „Café »Pod Minogą«” (1957), i jej kontynuacji „Maniuś Kitajec i jego ferajna”(1960); jest również autorem wspomnień „Piąte przez dziesiąte” (1970).
Do jego czytelników należeli m.in.: Stefan Kisielewski, Antoni Słonimski i Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. Tuwim nazywał Wiecha Homerem warszawskiej ulicy i warszawskiego języka.
Kliknij, by zapoznać się z biografią zamieszczoną na Wikipedii.
Kluczowe wydarzenia
- 1923 - został rzecznikiem prasowym Polskiego Czerwonego Krzyża i ożenił się z Leokadią Fałdowską.
- 1924/1926 - był dyrektorem Teatru Popularnego na Woli u zbiegu ulic Wolskiej i Młynarskiej, w pobliżu Kercelaka. Teatr – finansowany przez ojca Wiecheckiego – ostatecznie upadł.
- 26 lipca 1979 roku - zmarł na serce
Ciekawostki
Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.
Opinia krytyka literackiego Cezarego Polaka: Wiech uważany jest dzisiaj trochę za takiego parodystę, humorystę, troszeczkę obserwatora i twórcę gwary warszawskiej. Zwróćmy jednak uwagę na to, że on pisał o sprawach strasznych, ale ubierał je w formę żartobliwą. [1]
Źródło horoskopu
Akt urodzenia nr 1386, Parafia Wolska.
Informacje dostarczył Jarosław Gronert.
