Twardowski Jan
Dane | Jan Twardowski |
---|---|
Data urodzenia | 01.06.1915, godz. 14:00 |
Miejscowość | Warszawa ( 52°13'N 21°00'E) |
Strefa czasowa | GMT+1:24 |
Słońce | 10° Bliźniąt |
Księżyc | 1° Wodnika |
Ascendent | 7° Wagi |
Biografia
Ksiądz rzymskokatolicki, prałat honorowy Jego Świątobliwości, polski poeta, przedstawiciel współczesnej liryki religijnej. To z jego wiersza dedykowanego Annie Kamieńskiej pochodzi zdanie: Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą.
Od roku 1933 publikował pierwsze wiersze i nowele w „Kuźni Młodych” - międzyszkolnym piśmie młodzieżowym, gdzie również zaczyna prowadzić „Poradnik literacki”, drukuje recenzje i wywiady oraz nawiązuje szereg znajomości z utalentowanymi kolegami, m.in. z Kazimierzem Brandysem, Pawłem Hertzem, Janem Kottem, Tadeuszem Różewiczem. Z „Kuźnią młodych" współpracował do 1937 roku [1]. Jego wiersze zaczęły ukazywać się od 1945 roku na łamach różnych pism, między innymi "Tygodnika Powszechnego".
W czasie wojny był żołnierzem AK, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim.
Od 1959 aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci, którym później zadedykował m.in. zbiory: Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki. Był również wieloletnim wykładowcą i wychowawcą pokoleń kleryków w warszawskim seminarium.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Kluczowe wydarzenia
- 13 lipca 1918 - powrót rodziny do Polski, po przymusowej ewakuacji do Rosji.
- 1937 - ukazał się pierwszy tomik jego wierszy pt. Powrót Andersena, nawiązujący do poetyki Skamandra. W tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim.
- marzec 1945 - zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Naukę w seminarium kontynuował z przerwami do 1948, do przyjęcia święceń kapłańskich.
- 9 września 1945 roku - umarł ojciec poety. Tego roku Twardowski podjął naukę na pierwszym, tajnym kursie Seminarium Duchownego w Warszawie. [2]
- 4 lipca 1948 - zostaje księdzem.
- 7 lipca 1971 - umiera matka poety.
- 1978 - otrzymuje Nagrodę im. Brata Alberta za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej. To pierwszy tego typu zaszczyt, który go spotkał.
- 1999 - ks. Jan Twardowski otrzymał tytuł "Poety naszych czasów" przyznany po raz pierwszy przez czytelników miesięcznika "Poezja dzisiaj"; Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu doktorat honoris causa, zaś Stowarzyszenie Wydawców Katolickich - nagrodę Feniksa. [3]
- 18 stycznia 2006 - zmarł po godzinie 19 [4] (między 19.00, a 20.00 - [5]) w szpitalu przy ulicy Banacha w Warszawie.
- 3 lutego 2006 - pochowany w krypcie w Panteonie Wielkich Polaków, miejscu pochówku dla zasłużonych w Świątyni Opatrzności Bożej, zgodnie z życzeniem prymasa Polski kardynała Józefa Glempa, a wbrew ostatniej woli księdza Twardowskiego, który chciał być pochowany na warszawskich Powązkach.
Cytaty z poezji
Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
I ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
I nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
Czy pierwsza jest ostatnią Czy ostatnia pierwszą. [6]
Aniele Boży Stróżu mój,
Ty właśnie nie stój przy mnie
jak malowana lala,
ale ruszaj w te pędy
niczym zając po zachodzie słońca.
Dla mnie pisanie wierszy to przede wszystkim szukanie przyjaciela, nawiązywanie kontaktu z drugim człowiekiem.
Źródło horoskopu
"Działo się w Warszawie, w kancelarii parafii pw. Świątego Aleksandra. Dwudziestego pierwszego czerwca (czwartego lipca) 1915 roku o godzinie szóstej wieczorem pojawił się Jan Twardowski, urzędnik kolejowy [...] zgłosił nam dzieciątko płci męskiej, ogłaszając, że ono urodziło się w domu jego zamieszkania dziewiętnastego maja (pierwszego czerwca) tegoż roku o drugiej po południu, od jego ślubnej żony Anieli Maryi".
Magdalena Grzebałkowska: Ksiądz Paradoks. Biografia Jana Twardowskiego, s.17-18. Informację dostarczył Mirosław Czylek