Pomian-Srzednicki Stanisław

Dane	Stanisław Pomian - Srzednicki
Data urodzenia	08.05.1840, godz. 17:00
Miejscowość	Brańszczyk (52N'38/21E'35)
Strefa czasowa	GMT +1.48
Słońce	19° Byka
Księżyc	19° Lwa
Ascendent	23° Wagi

Horoskop Stanisława Pomiana-Srzednickiego

Biografia

Stanisław Tadeusz Zygmunt Srzednicki herbu Pomian – polski prawnik i wieloletni sędzia, jako pierwszy piastował stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (w latach 1917–1922). W Piotrkowie znany był również jako społecznik.

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Jego rodzicami byli Wincenty i Petronella z Ostrzykowskich Srzedniccy. Stanisław Pomian-Srzednicki miał dwójkę rodzeństwa: Władysława (ur. 1835 r.) i Natalię (ur. 1838 r., zm. 9 listopada 1913 r.). Matka Srzednickiego zmarła w 1842 r., najpewniej w wyniku powikłań po porodzie, a ojciec 14 maja 1846 r. na tyfus. Osierocone dzieci Srzednickich dostały się pod opiekę krewnych. Główny ciężar utrzymania chłopców wziął na siebie ks. Bonifacy Ostrzykowski, proboszcz w Brańszczyku, a dziewczynkę przygarnęła ciotka zmarłego Wincentego Ostrzykowskiego, Więckowska.

Od 13 lipca 1876 r., w związku reformą wymiaru sprawiedliwości w dawnej Kongresówce, orzekał w rosyjskim sądownictwie na terenie Królestwa Polskiego, początkowo jako sędzia Sądu Okręgowego w Piotrkowie, a następnie, od 1 stycznia 1881 r. do 1914 r. jako wiceprezes sądu. Awans ten Srzednicki zawdzięczał głównie życzliwości swojego dotychczasowego zwierzchnika, Wosińskiego, którego wyręczał z obowiązków, gdy ten był nieobecny w Piotrkowie. W czasie zastępowania wiceprezesa Wosińskiego, Srzednicki wykazał się dużą sprawnością i wysokimi kompetencjami.

Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii

Kluczowe wydarzenia

• 14 lipca 1869 r. - w krakowskim kościele pp. bernardynek Stanisław Pomian-Srzednicki wziął ślub z Bronisławą Krassowską (zm. 19 czerwca 1912 r.). Srzedniccy mieli dwójkę dzieci: Marię (ur. 1 lipca 1870 r., zm. 23 lutego 1899 r.) i Janinę (ur. 10 kwietnia 1874 r.).
• Od 13 lipca 1876 r. - w związku reformą wymiaru sprawiedliwości w dawnej Kongresówce, orzekał w rosyjskim sądownictwie na terenie Królestwa Polskiego
• 18 czerwca 1912 r. - śmierć żony
• 25 sierpnia 1917 r. - Tymczasowa Rada Stanu mianowała go na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego odrodzonego polskiego sądownictwa. Faktycznie funkcję zaczął sprawować 1 września 1917. Od samego początku zaangażowany w organizację i administrowanie Sądem Najwyższym, przewodniczył i orzekał także w pierwszej Izbie Cywilnej tegoż sądu.
• 28 lutego 1922 r. - na własną prośbę został przeniesiony w stan spoczynku, po czym osiadł w Piotrkowie Trybunalskim. Przed śmiercią aktywnie działał w piotrkowskich organizacjach społecznych. Był między innymi honorowym prezesem Rady Towarzystwa Dobroczynności dla Chrześcijan w Piotrkowie Trybunalskim, honorowym prezesem zarządu Piotrkowskiego Stowarzyszenia Prawników, honorowym członkiem Towarzystwa Robotników Chrześcijańskich oraz Stowarzyszenia Samopomocy Rzemieślników i Handlujących
• 16 marca 1925 r. - zmarł w Piotrkowie Trybunalskim
• 6 października 2019 r. - w Brańszczyku został odsłonięty pomnik Stanisława Pomian-Srzednickiego

Ciekawostki

S. Pomian-Srzednickiemu składano propozycje awansu, jeżeli przeniesie się do guberni w głębi cesarstwa rosyjskiego. On konsekwentnie odmawiał, argumentując że jego miejsce jest na ziemiach polskich. Przez blisko cztery dekady orzekał jako wiceprezes piotrkowskiego sądu. Został zapamiętany jako praktyk, człowiek czynu, stanowiący ostoję miejscowej społeczności. Był organizatorem Piotrkowskiego Towarzystwa Dobroczynności dla Chrześcijan, założył bibliotekę prawniczą przy Sądzie Okręgowym, a także piotrkowską bibliotekę publiczną, której ofiarował część własnych zbiorów. W 1914 r. Stanisław Pomian-Srzednicki pozostawał jedynym Polakiem na stanowisku wiceprezesa Sądu Okręgowego na całym terytorium dawnego Królestwa Polskiego. [1]

Źródło horoskopu

Godzinę urodzenia podał Jarosław Gronert na podstawie pamiętnika S. P-S. "Pierwsze słowa zapisane w pamiętniku prapradziada: „urodziłem się dnia 8 maja 1840 roku o godzinie 5-tej po południu we wsi Brańszczyku”