Gierymski Aleksander

Dane	Aleksander Gierymski
Data urodzenia	30.01.1850, godz. 04:00
Miejscowość	Warszawa(52°13′N 21°00'E)
Strefa czasowa	GMT+1:24
Słońce	10° Wodnika
Księżyc	9° Panny
Ascendent	10° Strzelca

Horoskop Aleksandra Gierymskiego

Biografia

Polski malarz, przedstawiciel realizmu, prekursor polskiego impresjonizmu; brat Maksymiliana. Patrzył on na świat chłodnym okiem naturalisty, ale temperament miał bardzo burzliwy. Podróżując po całej Europie, nierzadko popadał w tarapaty finansowe, pomimo nieustannej pracy twórczej. I choć ostatnie lata swojego życia spędził w szpitalu dla umysłowo chorych, to jednak pozostawił po sobie dzieło unikalne. Ważne obrazy: Żydówka z pomarańczami [1], Święto trąbek [2], Trumna chłopska [3], Scena sądu z „Kupca weneckiego”, Opera paryska w nocy.

Wyróżnikiem jego prac jest tak zwany „punkt świetlny” – często umieszczany w różnych miejscach obrazu detal o odmiennej kontrastowej, kolorystyce. W 1880 r. Aleksander powrócił do Warszawy i nawiązał współpracę z pozytywistycznym tygodnikiem „Wędrowiec” kierowanym przez Stanisława Witkiewicza i Antoniego Sygietyńskiego – jego późniejszych biografów. Od tego momentu twórczość Gierymskiego stała się bardziej wyciszona i bliższa ideałom realizmu (więcej: http://www.magazynsztuki.pl/aleksander-gierymski/)

Kluczowe wydarzenia

• 1868 do 1872 - studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, którą ukończył ze złotym medalem. Wyróżnienie otrzymał za swoją pracę dyplomową Kupiec wenecki.
• Od końca 1875 do 1879 - pobyt w Rzymie połączony ze studiami malarstwa.
• 20 stycznia 1876 - śmierć ojca.
• 1879 do 1888 - pobyt i twórczość w Warszawie, wsparcie i propagowanie dzieł dzięki osobie Stanisława Witkiewicza.
• 1893 - pod koniec roku przyjechał do Krakowa, prawdopodobnie z powodu propozycji objęcia katedry malarstwa w tamtejszej Szkole Sztuk Pięknych. Henryk Rodakowski,który proponował mu pracę w Krakowie, 4 dni po objęciu funkcji rektora zmarł.
• 29 sierpnia 1900 - nagła śmierć Bruno Abdanka Abakanowicza, który często gościł malarza w swojej posiadłości i był jego mecenasem. Spowodowało to znaczące pogorszenie samopoczucia Gierymskiego. Wstrząśnięty Gierymski po śmierci Abakanowicza w popłochu opuścił Francję, próbował malować w Weronie, wreszcie zamknął się w swojej rzymskiej pracowni przy odludnej, błotnistej via Flaminia, w popadającym w ruinę pałacu Papa Giulio, zamieszkiwanym przez samotników bez uprzedzeń i artystów, zwanym Casa dei Disperati z racji często tam popełnianych samobójstw; miesiącami cyzelował na płótnie jeden i ten sam motyw, kiedy dochodził do perfekcji, zdzierał farbę lub grube jej warstwy zaprasowywał żelazkiem, przerywał pracę, żeby pomilczeć wśród ludzi z polskiej kolonii w Café Greco. [4]
• 6. a 8. marca 1901 - zmarł w Rzymie, w szpitalu psychiatrycznym przy via Lungara.

Źródło horoskopu

Informację na podstawie zapisu w akcie chrztu dostarczył Jarosław Gronert. W uzupełnieniu hasła pomogła Genny.