Wisnowska Maria: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox | image = 240px | dane = Maria Wisnowska | data = 23.12.1859, godz. 7:00 | miejsce = Warszawa (52°13′N; 21°00′E)...”) |
|||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Polska aktorka teatru dramatycznego. Najczęściej grała role ''femme fatale'' w komediach i melodramatach w warszawskich teatrach, deklamowała wiersze na koncertach w salonach Towarzystwa Muzycznego. | Polska aktorka teatru dramatycznego. Najczęściej grała role ''femme fatale'' w komediach i melodramatach w warszawskich teatrach, deklamowała wiersze na koncertach w salonach Towarzystwa Muzycznego. | ||
| − | Kiedy była u szczytu kariery aktorskiej, w nocy z 30 czerwca na 1 lipca 1890 roku została zastrzelona w Warszawie w kamienicy przy ul. Nowogrodzkiej 14 przez swojego kochanka Aleksandra Barteniewa – oficera gwardii carskiej. Historia burzliwego romansu i owianego do dziś tajemnicą morderstwa zainspirowała wielu autorów – Julij Jelec, pułkowy kolega Barteniewa, napisał ok. 1891 roku romans w trzech częściach „Choroba wieku”; w roku 1925 późniejszy laureat Nagrody Nobla, Iwan Bunin, stworzył „Sprawę korneta Jełagina”. Kanwą powieści były akta procesu wydane w 1891 roku w Petersburgu. Twórcą romansu „Maria Wisnowska w więzach tragicznej miłości” był Stanisław Antoni Wotowski. W roku 1974 Władysław Terlecki napisał „Czarny romans”. W 2003 r. powstał film na motywach zabójstwa pt. Igra v modern (Игра в модерн) w reż. Maksima Korostyszewskiego i Igora Efimowa. | + | Kiedy była u szczytu kariery aktorskiej, w nocy z 30 czerwca na 1 lipca 1890 roku została zastrzelona w Warszawie w kamienicy przy ul. Nowogrodzkiej 14 przez swojego kochanka Aleksandra Barteniewa – oficera gwardii carskiej. Historia burzliwego romansu i owianego do dziś tajemnicą morderstwa zainspirowała wielu autorów – Julij Jelec, pułkowy kolega Barteniewa, napisał ok. 1891 roku romans w trzech częściach „Choroba wieku”; w roku 1925 późniejszy laureat Nagrody Nobla, Iwan Bunin, stworzył „Sprawę korneta Jełagina”. Kanwą powieści były akta procesu wydane w 1891 roku w Petersburgu. Twórcą romansu „Maria Wisnowska w więzach tragicznej miłości” był Stanisław Antoni Wotowski. W roku 1974 Władysław Terlecki napisał „Czarny romans”. W 2003 r. powstał film na motywach zabójstwa pt. ''Igra v modern'' (Игра в модерн) w reż. Maksima Korostyszewskiego i Igora Efimowa. |
Wisnowska została pochowana na Powązkach w alei katakumbowej. Pomnik nad jej grobem wykonał [[Syrewicz_Bolesław|Bolesław Syrewicz]]. | Wisnowska została pochowana na Powązkach w alei katakumbowej. Pomnik nad jej grobem wykonał [[Syrewicz_Bolesław|Bolesław Syrewicz]]. | ||
Wersja z 17:18, 30 kwi 2015
 |
|
| Dane | Maria Wisnowska |
|---|---|
| Data urodzenia | 23.12.1859, godz. 7:00 |
| Miejscowość | Warszawa (52°13′N; 21°00′E) |
| Strefa czasowa | GMT+1:24 |
| Słońce | 1° Koziorożca |
| Księżyc | 20° Strzelca |
| Ascendent | 15° Strzelca |
Biografia
Polska aktorka teatru dramatycznego. Najczęściej grała role femme fatale w komediach i melodramatach w warszawskich teatrach, deklamowała wiersze na koncertach w salonach Towarzystwa Muzycznego.
Kiedy była u szczytu kariery aktorskiej, w nocy z 30 czerwca na 1 lipca 1890 roku została zastrzelona w Warszawie w kamienicy przy ul. Nowogrodzkiej 14 przez swojego kochanka Aleksandra Barteniewa – oficera gwardii carskiej. Historia burzliwego romansu i owianego do dziś tajemnicą morderstwa zainspirowała wielu autorów – Julij Jelec, pułkowy kolega Barteniewa, napisał ok. 1891 roku romans w trzech częściach „Choroba wieku”; w roku 1925 późniejszy laureat Nagrody Nobla, Iwan Bunin, stworzył „Sprawę korneta Jełagina”. Kanwą powieści były akta procesu wydane w 1891 roku w Petersburgu. Twórcą romansu „Maria Wisnowska w więzach tragicznej miłości” był Stanisław Antoni Wotowski. W roku 1974 Władysław Terlecki napisał „Czarny romans”. W 2003 r. powstał film na motywach zabójstwa pt. Igra v modern (Игра в модерн) w reż. Maksima Korostyszewskiego i Igora Efimowa.
Wisnowska została pochowana na Powązkach w alei katakumbowej. Pomnik nad jej grobem wykonał Bolesław Syrewicz.
Źródło horoskopu
Agata Tuszyńska, Do biografii Marii Wisnowskiej, w: "Pamiętnik Teatralny: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce teatru", 32 /3 (127) (1983) s. 377. Informacje przekazał Mirosław Czylek.
