Szelburg-Zarembina Ewa: Różnice pomiędzy wersjami
(→Źródło horoskopu) |
|||
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 14: | Linia 14: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Powieściopisarka, poetka, dramaturg, eseistka, najbardziej znana z twórczości dla dzieci i młodzieży. Pierwszy Kanclerz Kapituły Orderu Uśmiechu, funkcję tę pełniła w latach 1968–1976. W 1916 r. założyła III Żeńską Lubelską Drużynę Skautową przy prywatnym gimnazjum Arciszowej w Lublinie. Była członkinią organizacji "Zet". W tym okresie podjęła również pracę jako nauczycielka. W latach 1918-1922 studiowała filologię polską i pedagogikę na UJ w Krakowie. W latach 1921-1928 pracowała jako nauczycielka w seminariach pedagogicznych. | Powieściopisarka, poetka, dramaturg, eseistka, najbardziej znana z twórczości dla dzieci i młodzieży. Pierwszy Kanclerz Kapituły Orderu Uśmiechu, funkcję tę pełniła w latach 1968–1976. W 1916 r. założyła III Żeńską Lubelską Drużynę Skautową przy prywatnym gimnazjum Arciszowej w Lublinie. Była członkinią organizacji "Zet". W tym okresie podjęła również pracę jako nauczycielka. W latach 1918-1922 studiowała filologię polską i pedagogikę na UJ w Krakowie. W latach 1921-1928 pracowała jako nauczycielka w seminariach pedagogicznych. | ||
+ | |||
+ | Autorka m.in. psychologiczno-społecznego cyklu powieściowego: ''Wędrówka Joanny'' (1935), ''Ludzie z wosku'' (1936), ''Miasteczko aniołów'' (1959), ''Iskry na wiatr'' (1963), ''Gaudeamus'' (1968) - pod łączną nazwą ''Rzeka kłamstwa'' (wydanie całości 1968) [http://portalwiedzy.onet.pl/62213,,,,szelburg_zarembina_ewa,haslo.html]. | ||
+ | |||
Z szerszą biografią można zapoznać się na [http://pl.wikipedia.org/wiki/Ewa_Szelburg-Zarembina Wikipedii] | Z szerszą biografią można zapoznać się na [http://pl.wikipedia.org/wiki/Ewa_Szelburg-Zarembina Wikipedii] | ||
Linia 21: | Linia 24: | ||
== Źródło horoskopu == | == Źródło horoskopu == | ||
− | Akt urodzenia. | + | Akt urodzenia, zamieszczony na stronie lubelskiego archiwum państwowego [http://lublin.ap.gov.pl/goltest/?p=966]. Informację dostarczyli [[Wojciech Suchomski]] i [[Mirosław Czylek]]. |
+ | [[Category:Pisarze]] | ||
+ | [[Category:Pedagodzy]] | ||
+ | [[Category:Bezdzietni]] | ||
+ | [[Category:Liczba małżeństw: 2]] | ||
+ | [[Category:Długość życia powyżej 80 lat]] | ||
[[Category:Słońce 20° Barana]] | [[Category:Słońce 20° Barana]] | ||
[[Category:Księżyc 17° Barana]] | [[Category:Księżyc 17° Barana]] | ||
[[Category:Ascendent w Koziorożcu]] | [[Category:Ascendent w Koziorożcu]] | ||
+ | [[Category:Nów]] | ||
+ | [[Category:Faza Księżyca: IV kwadra]] | ||
+ | [[Category:Alfabetyczny zbiór danych]] |
Aktualna wersja na dzień 23:58, 6 kwi 2014
Dane | Ewa Szelburg-Zarembina |
---|---|
Data urodzenia | 10.4.1899, godz. 02:00 |
Miejscowość | Bronowice k.Puław (51°25′N 21°54′E) |
Strefa czasowa | GMT+1.24 |
Słońce | 20° Barana |
Księżyc | 17° Barana |
Ascendent | 17° Koziorożca |
Biografia
Powieściopisarka, poetka, dramaturg, eseistka, najbardziej znana z twórczości dla dzieci i młodzieży. Pierwszy Kanclerz Kapituły Orderu Uśmiechu, funkcję tę pełniła w latach 1968–1976. W 1916 r. założyła III Żeńską Lubelską Drużynę Skautową przy prywatnym gimnazjum Arciszowej w Lublinie. Była członkinią organizacji "Zet". W tym okresie podjęła również pracę jako nauczycielka. W latach 1918-1922 studiowała filologię polską i pedagogikę na UJ w Krakowie. W latach 1921-1928 pracowała jako nauczycielka w seminariach pedagogicznych.
Autorka m.in. psychologiczno-społecznego cyklu powieściowego: Wędrówka Joanny (1935), Ludzie z wosku (1936), Miasteczko aniołów (1959), Iskry na wiatr (1963), Gaudeamus (1968) - pod łączną nazwą Rzeka kłamstwa (wydanie całości 1968) [1].
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Kluczowe wydarzenia
Rodzina przyszłej pisarki przeniosła się do Nałęczowa w roku 1901. W roku 1916 umiera ojciec pisarki, a w 1918 jej matka. Debiutowała w 1922 r. na łamach tygodnika "Moje Pisemko" jako autorka utworów dla dzieci. Po śmierci rodziców w 1925 roku sprzedaje dom w Nałęczowie. Studiuje w Krakowie filologię polską. Podejmuje również pracę jako nauczycielka . Po ukończeniu studiów 22 letnia Ewa wychodzi za mąż za Jerzego Ostrowskiego [2]. Na początku wojny, podczas przeprowadzki do Lwowa poroniła dziecko. W 1945-1947 przebywała w Łodzi, następnie przeniosła się z mężem do Warszawy. Pisarka zmarła w roku 1986 (28 września), jej mąż dwa lata później.
Źródło horoskopu
Akt urodzenia, zamieszczony na stronie lubelskiego archiwum państwowego [3]. Informację dostarczyli Wojciech Suchomski i Mirosław Czylek.