Ordon Konstanty Julian

Z Baza horoskopów Polskiego Towarzystwa Astrologicznego
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dane Konstanty Julian Ordon
Data urodzenia 15.10.1810, godz. 22:00
Miejscowość Warszawa (52°13'N 21°00'E)
Strefa czasowa GMT +1:24
Słońce 22° Wagi
Księżyc 1° Bliźniąt
Ascendent 23° Raka
Horoskop Konstantego J. Ordona

Biografia

Oficer wojska polskiego, powstaniec listopadowy, ewangelik. W czasie powstania listopadowego, podczas obrony Warszawy, dowodził baterią artylerii w reducie nr 54, która została wysadzona w powietrze 6 września 1831. W wierszu Reduta Ordona jego rzekomą śmierć opisał Adam Mickiewicz, mimo że podczas wybuchu Ordon został jedynie mocno poparzony.

Od 1833 przebywał w Dreźnie, następnie osiadł w Szkocji. Około 1840 wstąpił do wolnomularstwa angielskiego, a w październiku 1847 do polskiej loży narodowej w Londynie. Związał się z Towarzystwem Demokratycznym Polskim. W 1848 wyjechał do Mediolanu, chcąc wstąpić do legionu Mickiewicza. Źle przyjęty, ostatecznie znalazł się w Legii Lombardzkiej. W październiku 1848 wstąpił do armii sardyńskiej, gdzie służył do 1855. Jesienią 1856 wyjechał do Francji i osiadł w Paryżu. W 1858 otrzymał posadę profesora języków nowożytnych w Kolegium Rządowym w Meaux. Od 1860 w oddziałach Giuseppe Garibaldiego, następnie w armii włoskiej do 1867. Po samobójczej śmierci we Florencji jego zwłoki sprowadzono do Lwowa.


Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii, w artykule Małgorzaty Karpińskiej i w opracowaniu Marka Jerzego Minakowskiego.

Kluczowe wydarzenia

  • 31 sierpnia 1829 - umiera matka Konstantego Ordona
  • 6 czerwca 1831 - otrzymał Srebrny Krzyż Virtuti Militari po bitwie pod Ostrołęką
  • wrzesień 1831 - W czasie powstania listopadowego, podczas obrony Warszawy, dowodził baterią artylerii w reducie nr 54, która została wysadzona w powietrze 6 września
  • 13 września 1831 - podano i opublikowano informację o celowym wysadzeniu przez ppor. Ordona lunety nr 54 oraz jego bohaterskiej śmierci w „Gazecie Narodowej”. Co prawda trzy dni później „Gazeta Wielkiego Księstwa Poznańskiego” sprostowała, że eksplozja była przypadkowa, ale wersja o bohaterskiej śmierci Ordona zaczęła żyć własnym życiem [1].
  • 1833 - przebywał w Dreźnie, następnie osiadł w Szkocji
  • 1836 - Ordon, jak wielu polskich wojskowych, usiłował wstąpić do nowopowstającego wojska belgijskiego. Próbował też szczęścia w handlu, bez powodzenia [2]
  • w październiku 1848 - wstąpił do armii sardyńskiej, gdzie służył do 1855
  • 1855 - na wezwanie ks. Adama Jerzego Czartoryskiego porzucił służbę i przeprowadził z Londynu do Turcji statek ze 100 ochotnikami oraz wyposażeniem wojskowym [3]
  • 1867 - Ordon przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał we Florencji. Usiłował jeszcze bez powodzenia wstąpić do wojska lub podjąć jakąś posadę, wyjeżdżał też kilkakrotnie do kraju. Miał coraz większe kłopoty ze zdrowiem, tracił słuch
  • 4 maja 1887 - w nocy z 3 na 4 maja 1887 roku blisko osiemdziesięcioletni Julian Ordon strzałem z pistoletu odebrał sobie życie [4]. Ordon w testamencie prosił o skremowanie ciała i pochówek bez religijnych obrządków.
  • 29 listopada 1896 - odbył się uroczysty pogrzeb w ojczyźnie, na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Pogrzeb miał bardzo uroczysty charakter, uczestniczyły w nim delegacje władz miejskich, weterani powstań z 1831 i 1863 roku, młodzież akademicka, delegacja włościan, przedstawiciele korporacji z chorągwiami, straż pożarna oraz członkowie towarzystwa „Sokół”. W sumie ok. 1000 osób [5].

Ciekawostki

Ordon miał być pochowany w grobie rodzinnym w Warszawie na cmentarzu ewangelicko-augsburskim (był ewangelikiem), ale władze carskie się nie zgodziły, więc pochowano go na Cmentarzu Łyczakowskim [6].

Źródło horoskopu

Informacja o akcie ślubu rodziców Ordona, zamieszczona na portalu Minakowski.pl [7]: Rzeczeni Małżonkowie zeznali natychmiast, iż z sobą spłodzili dwóch Synów dotąd do Ksiąg Aktów Stanu Cywilnego nie wpisanych, to iest pierwszego dnia dwudziestego pierwszego Miesiąca Września roku zeszłego tysiąc ośmsetnego dziewiątego o godzinie czwartey z rana zrodzonego, któremu daią Imiona Emilian Alexander, drugiego dnia piętnastego Mca Października roku bieżącego o godzinie dziesiątey wieczór daiąc mu Imiona Konstanty Juliusz.

Informację dostarczył Wojciech Suchomski