Lutosławski Witold

Dane	Witold Lutosławski
Data urodzenia	25.01.1913, godz. 19:00
Miejscowość	Warszawa (52N15; 21E00)
Strefa czasowa	GMT+1:24
Słońce	6° Wodnika
Księżyc	19° Panny
Ascendent	2° Panny

Błąd przy generowaniu miniatury: Brak pliku

Horoskop Witolda Lutosławskiego

Biografia

Kompozytor, muzyk, matematyk...

Kluczowe wydarzenia

• 29 czerwca 1913 - zgodnie z rodzinną tradycją chrzest odbył się w dniu św. Piotra i Pawła (imieniny babci Pauliny). Dziecku nadano imiona Witold Roman (drugie imię na cześć Dmowskiego).
• sierpień 1915 - Wobec zbliżającego się frontu rodzina ewakuuje się do Moskwy.
• 25 kwietnia 1918 – aresztowanie ojca - Józefa - w czasie rewizji. Dwa dni prędzej spotyka to stryja - Mariana.
• sierpień 1918 - dzieci wysłano do Warszawy.
• 5 września 1918 - w następstwie nieudanego zamachu na Lenina rozpoczyna się bolszewicki terror. Wśród pierwszych ofiar są rozstrzelani Marian i Józef Lutosławscy.
• Listopad 1918 - Witold z matką i rodzeństwem zamieszkali w Warszawie. Letnie miesiące spędzano w Drozdowie.
• 1919-20 - Pierwsze lekcje fortepianu z Heleną Hoffman. Wspomina Lutosławski: „Była to bardzo mądra kobieta, ponieważ oprócz uczenia gry na instrumencie sama grała mi bardzo dużo, co miało olbrzymie znaczenie dla mojego rozwoju muzycznego”.
• 1922 - „Preludium” na fortepian – pierwszy utwór Witolda Lutosławskiego (zaginiony).
• 1923 - Witold postanawia zostać kompozytorem.
• 1926 - po roku przerwy w nauce muzyki spowodowanej trudnościami finansowymi Witold podejmuje lekcje gry na skrzypcach u Lidii Kmitowej. O wyborze instrumentu zadecydował sam uczeń, jak wspominał „ze strachu przed nowymi pięciopalcówkami”. Lekcje te trwały do roku 1932.
• 1930 - „Scherzo” (zaginione) – pierwszy utwór Lutosławskiego na orkiestrę.
• 1931 - Nakładem J. Konarzewskiego ukazuje się „Hasło uczniów Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie” na chór męski à capella – pierwszy zachowany utwór Lutosławskiego (skomponowany w 1930 lub 1931 r.). Wiosną Witold zdaje maturę i wstępuje na studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim.
• 1932 - Lutosławski zdaje egzaminy wstępne do Konserwatorium Warszawskiego. Przyjęty został na pierwszy rok najwyższego kursu (VII klasa). Studiował kompozycję u Maliszewskiego, fortepian zaś (skrzypce porzucił) u Jerzego Lefelda.
• 1933 - Porzucenie studiów matematycznych. Fascynacja tą dziedziną wiedzy i poczucie jej łączności z muzyką towarzyszyć będzie jednak Lutosławskiemu do ostatnich dni.
• 28 Maja 1933 - Nieoficjalny debiut kompozytorski Lutosławskiego. Na poranku symfonicznym Filharmonii Warszawskiej wykonany zostaje fragment muzyki teatralnej „Harun al Raszyd” (do sztuki Janusza Makarczyka, wyk. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warszawskiej, Józef Ozimiński – dyrygent).
• 1934 - „Sonata fortepianowa” – jedyny zachowany utwór z czasów studiów.
• maj 1936 - dyplom z fortepianu. W tymże roku spotyka Lutosławskiego zawód miłosny: po czterech latach ustaje związek z Krystyną Machnicką (później Fangorową).
• 1938 - Służba wojskowa. Przydzielony do artylerii, przerażony perspektywą utraty słuchu, Lutosławski wyreklamował się od przydziału i służył w jednostce radiotelegraficznej w Zegrzu. Jako muzyk i pianista doskonale opanował nadawanie i odbiór w alfabecie Morse’a.
• 15 września 1938 - Data ukończenia „Wariacji symfonicznych” na orkiestrę, utworu, którego nowoczesny język harmoniczny budził sprzeciw ukochanego skądinąd profesora Maliszewskiego. Gdy Lutosławski przeprowadził staranną analizę dzieła, Maliszewski rzekł: „Teraz przemawiamy wspólnym językiem, ale to, co pan napisał, nie przestaje być dla mnie brzydkie”.
• kwiecień 1939 - prawykonanie „Wariacji symfonicznych” – oficjalnego debiutu kompozytora. Radiowe wykonanie w Warszawie poprowadził Grzegorz Fitelberg, dyrygujący Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. 17 czerwca w Krakowie w tym samym wykonaniu zaprezentowano dzieło podczas koncertu publicznego. Utwór wydano w roku 1947.
• 7 października 1940 - W łagrze na Kołymie umiera Henryk Lutosławski, brat kompozytora, który we wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli rosyjskiej.
• koniec lipca 1944 - przeprowadzka do Komorowa pod Warszawą. Ponieważ podróż odbyła się pieszo, Lutosławski zabrał tylko jedną walizkę z niezbędnymi rzeczami. Nie wierząc w wybuch powstania warszawskiego, pozostawił w Warszawie wszystkie nuty – zabrał tylko opracowanie „XXIV Kaprysu” Paganiniego na dwa fortepiany (znane jako „Wariacje na temat Paganiniego”, 1941). Wszystkie pozostawione w mieszkaniu warszawskim nuty spłonęły.
• grudzień 1944 - Lutosławski przybywa na krótko do Krakowa, a natychmiast po wyzwoleniu wraca do Warszawy.

HASŁO W TRAKCIE TWORZENIA

Źródło horoskopu

Danuta Gwizdalanka i Krzystof Meyer "Lutosławski". Tom I, Droga do dojrzałości. Tom II, Droga do mistrzostwa, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2004.

Informacje dostarczył Grzegorz Rożek.