Kossak-Szczucka Zofia
Dane | Zofia Kossak-Szczucka |
---|---|
Data urodzenia | 10.08.1889, godz. 02:00 |
Miejscowość | Kośmin (51°33′N 21°59′E) |
Strefa czasowa | GMT +1.24 GMT |
Słońce | 18° Lwa |
Księżyc | 2° Wodnika |
Ascendent | 18° Raka |
Biografia
Była córką Tadeusza Kossaka (brata bliźniaka Wojciecha) i Anny Kisielnickiej-Kossakowej, siostrą stryjeczną satyryczki Magdaleny Samozwaniec i poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej oraz wnuczką Juliusza Kossaka. W większości publikacji figuruje rok 1890 jako data jej narodzin; po dotarciu do nieznanych wcześniej dokumentów okazało się, że przyszła na świat rok wcześniej.
Debiutancka książka Zofii Kossak Pożoga. Wspomnienia z Wołynia 1917-1919 (Kr 1922, Wwa 1996) dała początek nurtowi prozy wspomnieniowej, do którego należy m.in. Z otchłani (Cz 1946, Oświęcim 1998), przedstawiająca obozowe doświadczenia K.: na tle literatury "lagrowej" wyróżnia się optymistyczna wizja, zgodnie z którą człowiek jest w stanie zachować godność nawet w najskrajniejszych warunkach hitlerowskiego obozu. [1]
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii.
Ważny biogram znajduje się również na stronie Muzeum Zofii Kossak-Szatkowskiej
Kluczowe wydarzenia
- 1906 - pracowała jako nauczycielka w Warszawie
- 1915 - wyszła za mąż za Stefana Szczuckiego
- 1921 - zamieszkała w Górkach Wielkich, po śmierci męża
- 1925 - ponownie wyszła za mąż, za Zygmunta Szatkowskiego
- wrzesień 1942 - wraz z Wandą Krahelską powołała Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom, przekształcony wkrótce w Radę Pomocy Żydom "Żegota". Za tę działalność, po wojnie odznaczona została medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata"
- 1943 - aresztowana i więziona w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, (wspomnienia z obozu opisała w książce Z otchłani) przeniesiona do warszawskiego Pawiaka, skazana na śmierć. Uwolniona w 1944 dzięki staraniom władz podziemia
- 1945 - skierowana w misji Polskiego Czerwonego Krzyża do Londynu, pozostała na emigracji przez 12 lat, ze względów bezpieczeństwa (wszystkie jej utwory cenzurowano w Polsce)
- 1957 - po powrocie do kraju w osiadła ponownie w Górkach Wielkich
Ciekawostki
Wypowiedź Władysława Bartoszewskiego: Zetknięcie z Zofią Kossak (...) przekonało mnie, że mam do czynienia z człowiekiem, dla którego Bóg i ojczyzna to nie są hasła, to jest treść codziennego postępowania, choć tych haseł nie używała. (...) Nigdy tego nie zapomniałem i nigdy nie przestałem być wdzięczny. Jak mnie młodzi ludzie pytają dziś o moje autorytety, to mówię o niektórych nauczycielach, bo na to zasługują, (...) ale z żarem i przekonaniem mówię: Zofia Kossak. Gdybym nie spotkał Zofii Kossak, to nie byłbym tym samym człowiekiem. W wielkim stopniu dzięki niej wybierałem pewne drogi i podejmowałem pewne decyzje. [2]
Źródło horoskopu
Informację podał Wojciech Suchomski na podstawie aktu urodzenia [3]