Kiepura Jan

Dane	Jan Kiepura
Data urodzenia	16.05.1902, godz. 10:00
Miejscowość	Sosnowiec (50°18′N 19°10′E)
Strefa czasowa	GMT+1:24
Słońce	25° Byka
Księżyc	17° Panny
Ascendent	12° Lwa

Horoskop Jana Kiepury

Biografia

Polski śpiewak (tenor) i aktor. Cieszył się prawdopodobnie największą międzynarodową sławą i popularnością spośród polskich śpiewaków okresu międzywojennego, odnosząc sukcesy na scenach czołowych teatrów świata, jak również w salach koncertowych i na ekranie kinowym. Za pieniądze zarobione na scenach świata w okresie międzywojennym wybudował w Krynicy-Zdroju willę „Patria”, kosztującą trzy miliony dolarów.

W samej Polsce o Kiepurze mówiło się nieraz z przekąsem. Krytykowano jego zbyt familiarny sposób bycia na estradzie, pokpiwano z trudności w uczeniu się nowego repertuaru, wreszcie ganiono nadmierną interesowność. Sam Kiepura nie odmawiał prawie nigdy prośbom o występy na cele społeczne, we wczesnych latach swej kariery zawsze miał otwarte serce i kieszeń dla biednych, lecz zdolnych studentów, zaś podczas wojny i później słał z zagranicy liczne dary potrzebującym pomocy rodakom. Kiepura cechował się ogromną pracowitością, całymi godzinami potrafił ćwiczyć jedna frazę lub pasaż czy nawet pojedynczy ton, nim osiągnął zadowalający go rezultat. Świadectwem tej pracy są dziś istniejące, aczkolwiek nie dość liczne, nagrania płytowe.

Kiepura został odznaczony m.in. Polskim Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, francuską Legią Honorową, belgijskim Orderem Leopolda I oraz szwedzką Gwiazdą Polarną.

Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii. Wykorzystano obszerne fragmenty opracowania autorstwa Sławomira Korczyńskiego na stronie Miejski Klub im. Jana Kiepury w Sosnowcu.

Kluczowe wydarzenia

• 1916 do 1920 - uczęszczał do Gimnazjum Państwowego im. Stanisława Staszica w Sosnowcu i zdał maturę, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, w 1919 ochotnik I Pułku Strzelców Bytomskich i uczestnik I powstania śląskiego
• 19 czerwca 1921 - kończy klasę maturalną. Wszystkie oceny miał dostateczne, tylko z religii dobry oraz poprawił zachowanie na bardzo dobry [1]
• 28 października 1921 - rozpoczyna studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Jednak po kryjomu uczy się śpiewu solowego u profesora Wacława Brzezińskiego
• 1926, 1927 - Kiepura wyjeżdża do Wiednia, Paryża i Mediolanu. Miasta te stanowiły wówczas najbardziej liczące się ośrodki sztuki operowej w Europie. W 1927 roku odwiedza Polskę, koncertując w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu
• 1930 - rok przełomowy. Wtedy to po raz pierwszy Kiepura pojawił się na planie filmowym - był to film Neapol, śpiewające miasto, zrealizowany w trzech wersjach językowych - niemieckiej, francuskiej i angielskiej. Potem posypały się kolejne propozycje [2]
• 31 października 1936 - ślub z Marthą Eggert. Z tego związku rodzą się dwaj synowie (w 1944 i 1950).
• 10 lutego 1938 - debiut na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera
• 28 listopada 1943 - śmierć matki.
• 2 lutego 1951 - śmierć ojca.
• 7 września 1958 - powrót do kraju, po osiemnastu latach emigracji.
• 15 sierpnia 1966 - Kiepura umiera przed południem
• 26 grudnia 2013 - W wieku 101 lat w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia zmarła w swym domu pod Nowym Jorkiem Marta Eggerth [3]. Swojego męża i artystycznego partnera, Jana Kiepurę przeżyła prawie o pół wieku [4]

Ciekawostki

W szkole wyniki nauki miał dobre jednak zachowanie naganne, nauczyciele nazywali go rozrabiaką… [5].

Jan Kiepura miał szczęście do ludzi, bo karierę światową oprócz talentowi zawdzięcza również profesorom oraz przypadkowo napotkanym znajomym między innymi: Wacławowi Brzezińskiemu, Tadeuszowi Leliwie - Kopystyńskiemu, Adamowi Didurowi, Ignacemu Warmuthowi, dyr. Emilowi Młynarskiemu, Felicji Kaszowskiej oraz swojemu sekretarzowi Marcelemu Prawemu (1911 - 2003) i wielu innym. Były to przyjaźnie na zawsze, czyli do końca życia [6].

W prasie polskiej o Kiepurze ukazywały się paszkwile oraz fatalne recenzje. Gazety podlegające pod cenzurę komunistyczną starały się go poniżać i zniesławiać. Były to artykuły wymyślane i wyssane z palca. Między innymi : „Przekrój”, Kobieta i Życie”, „Film” oraz radio i telewizja [7].

Źródło horoskopu

H.-H. Taeger, Internationales Horoskope Lexikon, Verlag Hermann Bauer, Freiburg im Breisgau 1992, t. 2, s. 855. Taeger powołuje się na periodyk "Astrologischer Auskunftsbogen" oraz na zbiory J. Lescaut; przyjmuje jednak niewłaściwą strefę czasową, co skutkuje błędnym stopniem ascendentu (15° 19´ Lwa).

Informację podał Piotr Piotrowski.