Jasieński Bruno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Baza horoskopów Polskiego Towarzystwa Astrologicznego
Skocz do: nawigacja, szukaj
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
 
| zrodlo = http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Bruno_Jasienski.jpg
 
| zrodlo = http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Bruno_Jasienski.jpg
 
| dane = Bruno Jasieński  
 
| dane = Bruno Jasieński  
| data = 17.7.1901, godz. 15:00
+
| data = 17.07.1901, godz. 15:00
 
| miejsce = Klimontów (powiat sandomierski) ( 50°39′N 21°27′E)
 
| miejsce = Klimontów (powiat sandomierski) ( 50°39′N 21°27′E)
 
| strefa = GMT+1:24
 
| strefa = GMT+1:24
Linia 15: Linia 15:
 
Polski poeta pochodzenia żydowskiego, współtwórca polskiego futuryzmu, działacz komunistyczny. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1919 roku Jasieński stworzył w Klimontowie teatr amatorski, który w przyklasztornym refektarzu wystawił "Ich czworo" Zapolskiej, "Sędziów", a następnie "Wesele" Wyspiańskiego z udziałem chłopów-naturszczyków. Jako student Jasieński zaangażował się w tworzenie ruchu futurystów, współpracował ze Stanisławem Młodożeńcem i Tytusem Czyżewskim. Z początkiem lat 20. Jasieński objawił się jako autor tekstów programowych (m.in. "Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia"; "Manifest w sprawie poezji futurystycznej"; także współtwórca głośnej jednodniówki "Nuż w bżuhu"). Współpracował również z pismami awangardowymi ("Zwrotnica" i "Almanach Nowej Sztuki"), a po 1923 związał się z lewicą komunistyczną [http://culture.pl/pl/tworca/bruno-jasienski]. W 1923 roku poślubił córkę lwowskiego kupca, Klarę Arem. Pieniądze teścia umożliwiły Brunonowi i Karze (w ten bowiem sposób poeta nazywał swoją małżonkę) wyjazd do Paryża [http://histmag.org/Bruno-Jasienski-futurysta-stalinista-6869]. Do emigracji skłoniły go kłopoty ze strony polskiej cenzury i policji. W czasie pobytu w Paryżu (1925-29) podjął próby zbliżenia się do środowisk komunistycznych, lecz po skandalu związanym z opublikowaniem powieści ''Palę Paryż'' został wydalony z Francji. W 1929 roku pojechał w ZSRR. Dzięki staraniom Tomasza Dąbala został entuzjastycznie przyjęty. W dniu przyjazdu do Leningradu witały go tłumy. Od 1934 członek zarządu Związku Pisarzy Radzieckich, współpracował z Literaturą Międzynarodową i Kulturą Mas.  
 
Polski poeta pochodzenia żydowskiego, współtwórca polskiego futuryzmu, działacz komunistyczny. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1919 roku Jasieński stworzył w Klimontowie teatr amatorski, który w przyklasztornym refektarzu wystawił "Ich czworo" Zapolskiej, "Sędziów", a następnie "Wesele" Wyspiańskiego z udziałem chłopów-naturszczyków. Jako student Jasieński zaangażował się w tworzenie ruchu futurystów, współpracował ze Stanisławem Młodożeńcem i Tytusem Czyżewskim. Z początkiem lat 20. Jasieński objawił się jako autor tekstów programowych (m.in. "Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia"; "Manifest w sprawie poezji futurystycznej"; także współtwórca głośnej jednodniówki "Nuż w bżuhu"). Współpracował również z pismami awangardowymi ("Zwrotnica" i "Almanach Nowej Sztuki"), a po 1923 związał się z lewicą komunistyczną [http://culture.pl/pl/tworca/bruno-jasienski]. W 1923 roku poślubił córkę lwowskiego kupca, Klarę Arem. Pieniądze teścia umożliwiły Brunonowi i Karze (w ten bowiem sposób poeta nazywał swoją małżonkę) wyjazd do Paryża [http://histmag.org/Bruno-Jasienski-futurysta-stalinista-6869]. Do emigracji skłoniły go kłopoty ze strony polskiej cenzury i policji. W czasie pobytu w Paryżu (1925-29) podjął próby zbliżenia się do środowisk komunistycznych, lecz po skandalu związanym z opublikowaniem powieści ''Palę Paryż'' został wydalony z Francji. W 1929 roku pojechał w ZSRR. Dzięki staraniom Tomasza Dąbala został entuzjastycznie przyjęty. W dniu przyjazdu do Leningradu witały go tłumy. Od 1934 członek zarządu Związku Pisarzy Radzieckich, współpracował z Literaturą Międzynarodową i Kulturą Mas.  
  
W roku 1936 Gienrich Jagoda (protektor Jasieńskiego) wypadł z łask Stalina, a w następnym roku został aresztowany. Dla wszystkich współpracowników potężnego szefa NKWD oznaczało to automatyczny wyrok śmierci. Większość z wiernych pretorianów byłego szefa NKWD zostało rozstrzelanych. Tragiczny los spotkał również Jasieńskiego [http://histmag.org/Bruno-Jasienski-futurysta-stalinista-6869]. Został aresztowany, a następnie rozstrzelany przez NKWD.  
+
W roku 1936 Gienrich Jagoda (protektor Jasieńskiego) wypadł z łask Stalina, a w następnym roku został aresztowany. Dla wszystkich współpracowników potężnego szefa NKWD oznaczało to automatyczny wyrok śmierci. Większość z wiernych pretorianów byłego szefa zostało rozstrzelanych. Tragiczny los spotkał również Jasieńskiego [http://histmag.org/Bruno-Jasienski-futurysta-stalinista-6869]. Został aresztowany, a następnie rozstrzelany przez NKWD.  
  
 
We wczesnych wierszach z tomiku ''But w butonierce'' widać wyraźne wpływy twórczości Igora Siewierianina. Późniejsza twórczość Jasieńskiego w ZSRR przybrała socrealistyczny charakter.
 
We wczesnych wierszach z tomiku ''But w butonierce'' widać wyraźne wpływy twórczości Igora Siewierianina. Późniejsza twórczość Jasieńskiego w ZSRR przybrała socrealistyczny charakter.
Linia 48: Linia 48:
 
[[Category:Zmarli poniżej 40 r.ż.]]
 
[[Category:Zmarli poniżej 40 r.ż.]]
 
[[Category:Powód śmierci: morderstwo]]
 
[[Category:Powód śmierci: morderstwo]]
 +
[[Category:Kara śmierci]]
 
[[Category:Słońce 25° Raka]]
 
[[Category:Słońce 25° Raka]]
 
[[Category:Księżyc 16° Lwa]]
 
[[Category:Księżyc 16° Lwa]]

Aktualna wersja na dzień 01:34, 27 kwi 2016

Dane Bruno Jasieński
Data urodzenia 17.07.1901, godz. 15:00
Miejscowość Klimontów (powiat sandomierski) ( 50°39′N 21°27′E)
Strefa czasowa GMT+1:24
Słońce 25° Raka
Księżyc 16° Lwa
Ascendent 20° Skorpiona
Horoskop Bruno Jasieńskiego

Biografia

Polski poeta pochodzenia żydowskiego, współtwórca polskiego futuryzmu, działacz komunistyczny. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1919 roku Jasieński stworzył w Klimontowie teatr amatorski, który w przyklasztornym refektarzu wystawił "Ich czworo" Zapolskiej, "Sędziów", a następnie "Wesele" Wyspiańskiego z udziałem chłopów-naturszczyków. Jako student Jasieński zaangażował się w tworzenie ruchu futurystów, współpracował ze Stanisławem Młodożeńcem i Tytusem Czyżewskim. Z początkiem lat 20. Jasieński objawił się jako autor tekstów programowych (m.in. "Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia"; "Manifest w sprawie poezji futurystycznej"; także współtwórca głośnej jednodniówki "Nuż w bżuhu"). Współpracował również z pismami awangardowymi ("Zwrotnica" i "Almanach Nowej Sztuki"), a po 1923 związał się z lewicą komunistyczną [1]. W 1923 roku poślubił córkę lwowskiego kupca, Klarę Arem. Pieniądze teścia umożliwiły Brunonowi i Karze (w ten bowiem sposób poeta nazywał swoją małżonkę) wyjazd do Paryża [2]. Do emigracji skłoniły go kłopoty ze strony polskiej cenzury i policji. W czasie pobytu w Paryżu (1925-29) podjął próby zbliżenia się do środowisk komunistycznych, lecz po skandalu związanym z opublikowaniem powieści Palę Paryż został wydalony z Francji. W 1929 roku pojechał w ZSRR. Dzięki staraniom Tomasza Dąbala został entuzjastycznie przyjęty. W dniu przyjazdu do Leningradu witały go tłumy. Od 1934 członek zarządu Związku Pisarzy Radzieckich, współpracował z Literaturą Międzynarodową i Kulturą Mas.

W roku 1936 Gienrich Jagoda (protektor Jasieńskiego) wypadł z łask Stalina, a w następnym roku został aresztowany. Dla wszystkich współpracowników potężnego szefa NKWD oznaczało to automatyczny wyrok śmierci. Większość z wiernych pretorianów byłego szefa zostało rozstrzelanych. Tragiczny los spotkał również Jasieńskiego [3]. Został aresztowany, a następnie rozstrzelany przez NKWD.

We wczesnych wierszach z tomiku But w butonierce widać wyraźne wpływy twórczości Igora Siewierianina. Późniejsza twórczość Jasieńskiego w ZSRR przybrała socrealistyczny charakter.


Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii i artykule Bruno Jasieński – futurysta-stalinista.

Kluczowe wydarzenia

  • w roku 1908 - Wiktor Zysman stał się Wiktorem Jasieńskim, z niewyjaśnionych dotychczas powodów [4]
  • 13 marca 1920 - założył ze Stanisławem Młodożeńcem i Tytusem Czyżewskim Niezalegalizowany Klub Futurystów Pod Katarynką zwany Katarynki
  • kwiecień 1920 - publikuje pierwsze wiersze
  • 1921 - śmierć starszej, ukochanej przez Brunona, siostry. Dwudziestoletni poeta zachował się w jedyny znany sobie sposób: napisał wiersz „Pogżeb Reńi” [5]
  • ok. 1925 - W wieku 24 lat Wiktor Zysman vel Bruno Jasieński, urodzony w rodzinie luterańskiego Żyda, ochrzczony w obrządku katolickim, oficjalnie odrzucił wiarę i stał się bezwyznaniowcem [6]
  • w październiku 1925 - wyjechał do Paryża ze swoją żoną Klarą (ślub: 1923), gdzie pracował jako korespondent polskich gazet: lwowskiego "Wieku Nowego", "Kuriera Lwowskiego" "Gazety Porannej"
  • 1929 - po skandalu literackim musi opuścić Francję, osiadł w ZSRR
  • 31 lipca 1937 - aresztowany przez NKWD, 17 września 1938 został skazany na karę śmierci przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR i tego samego dnia rozstrzelany.

Okoliczności śmierci

Okoliczności jego śmierci były nieznane do 1992 roku. Powszechnie sądzono, że został skazany na 15 lat pobytu w obozie pracy, zesłany na Syberię i zmarł w łagrach sowieckich. Tę legendę utrwalała relacja Aleksandra Wata oraz utwór Jacka Kaczmarskiego. Krzysztof Jaworski odnalazł jednak w moskiewskich archiwach dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że Jasieński został rozstrzelany 17 września 1938 i pochowany w bezimiennej mogile w Butowie pod Moskwą.

Źródło horoskopu

Treść aktu urodzenia: "21 lipca 1901 r. o godzinie szóstej wieczorem w Urzędzie Stanu Cywilnego w Klimontowie stawił się Jakub Zysman, czterdziestoletni lekarz żyjący w tejże miejscowości i w obecności światków okazał dziecię płci męskiej oświadczając, że urodzone zostało 17 lipca bieżącego roku o trzeciej po południu przez prawowitą jego małżonkę trzydziestoczteroletnią Eufemię Marię z Modzelewskich. Dziecięciu temu przy chrzcie świętym udzielonym tego dnia przez tutejszego księdza nadano imię Wiktor" ze strony http://mkw98.republika.pl/rozdzial1.htm .

Informację dostarczył Mirosław Czylek