Grochowiak Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 16: | Linia 16: | ||
Okupację spędził w Warszawie, gdzie jako dziewięcioletni chłopiec przyglądał się w tłumie wyskakującym z okien Żydówkom podczas [[Powstanie w getcie warszawskim|powstania w gettcie]]. W czasie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] ukrywał się z matką w piwnicach. Wspominała później, że jej syn bał się ciemności i burzy, która kojarzyła mu się z wybuchami bomb. | Okupację spędził w Warszawie, gdzie jako dziewięcioletni chłopiec przyglądał się w tłumie wyskakującym z okien Żydówkom podczas [[Powstanie w getcie warszawskim|powstania w gettcie]]. W czasie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] ukrywał się z matką w piwnicach. Wspominała później, że jej syn bał się ciemności i burzy, która kojarzyła mu się z wybuchami bomb. | ||
| − | Po wojnie Grochowiak powrócił do Leszna, po zdanej maturze rozpoczął studia polonistyczne w Poznaniu, które przerwał po kilku tygodniach. Potem zamieszkał we Wrocławiu. Pracował najpierw w Instytucie Wydawniczym PAX, później w redakcjach „Za i przeciw”, dwutygodnika ''„Współczesność”, „Nowej Kultury”, „Kultury”, „Poezji”'' i ''„Miesięcznika Literackiego”''. | + | Po wojnie Grochowiak powrócił do Leszna, po zdanej maturze rozpoczął studia polonistyczne w Poznaniu, które przerwał po kilku tygodniach. Potem zamieszkał we Wrocławiu. Pracował najpierw w Instytucie Wydawniczym PAX, później w redakcjach „Za i przeciw”, dwutygodnika ''„Współczesność”, „Nowej Kultury”, „Kultury”, „Poezji”'' i ''„Miesięcznika Literackiego”''. Grochowiak tworzył także liczne dramaty, realizowane na scenie, w radio i w TV, takie jak ''"Szachy", "Partita na instrument drewniany", "Król IV", "Chłopcy"'' i inne, publikowane w miesięczniku ''Dialog''. |
Zmarł z powodu powikłań choroby alkoholowej. | Zmarł z powodu powikłań choroby alkoholowej. | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
| − | Grochowiak zapisał się w polskiej powojennej poezji jako twórca, który poszukiwał nowych form ekspresji poetyckiej i przeciwstawił się tradycyjnej interpretacji „piękna”. Był klasyfikowany jako poeta reprezentujący nurt turpistyczny (od łac. turpis – brzydki) – programowym wręcz przykładem jest wiersz ''Płonąca żyrafa''. | + | Grochowiak zapisał się w polskiej powojennej poezji jako twórca, który poszukiwał nowych form ekspresji poetyckiej i przeciwstawił się tradycyjnej interpretacji „piękna”. Był klasyfikowany jako poeta reprezentujący nurt turpistyczny (od łac. turpis – brzydki) – programowym wręcz przykładem jest wiersz ''Płonąca żyrafa''. (...) Termin "turpizm", najczęściej łączony z poezją Grochowiaka, pochodzi z wiersza Juliana Przybosia "Oda do turpistów" z 1962 roku, w którym zaatakował on Grochowiaka, [[Różewicz Stanisław|Różewicza]] i Białoszewskiego, oskarzając ich o umiłowanie brzydoty oraz fascynację śmiercią i rozkładem. Grochowiak podchwycił ten termin i w publicystyce na łamach "Współczesności" oraz w wierszu "Ikar" nadał mu pozytywne znacznie. Miał on oznaczać nie fascynację brzydotą i śmiercią, lecz umiłowanie rzeczy zwyczajnych prowadzące do afirmacji rzeczywistości - dzisiaj tą postawę w jego twórczości nazywa się również mizerabilizmem [http://culture.pl/pl/tworca/stanislaw-grochowiak]. |
O inspiracjach literackich poezji Grochowiaka pisał Jan Błoński: | O inspiracjach literackich poezji Grochowiaka pisał Jan Błoński: | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
24 stycznia | 24 stycznia | ||
| − | ''Urodziłem się w środę. | + | ''Urodziłem się w środę.'' |
| − | Gdzieś o piątej nad ranem | + | ''Gdzieś o piątej nad ranem'' |
| − | Z nieba zesłano garstkę duszy, | + | ''Z nieba zesłano garstkę duszy, |
| + | '' | ||
| + | ''ból i skrawek ziemi'' | ||
| + | |||
| + | ''Na pogrzebienie''; | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Informację dostarczył [[Mirosław Czylek]] | Informację dostarczył [[Mirosław Czylek]] | ||
Wersja z 01:09, 26 lip 2016
 |
|
| Dane | Stanisław Grochowiak |
|---|---|
| Data urodzenia | 24.01.1934, godz. 05:00 |
| Miejscowość | Leszno (51°50'N; 16°34'E) |
| Strefa czasowa | GMT +1 |
| Słońce | 4° Wodnika |
| Księżyc | 23° Byka |
| Ascendent | 18° Strzelca |
Biografia
Okupację spędził w Warszawie, gdzie jako dziewięcioletni chłopiec przyglądał się w tłumie wyskakującym z okien Żydówkom podczas powstania w gettcie. W czasie powstania warszawskiego ukrywał się z matką w piwnicach. Wspominała później, że jej syn bał się ciemności i burzy, która kojarzyła mu się z wybuchami bomb.
Po wojnie Grochowiak powrócił do Leszna, po zdanej maturze rozpoczął studia polonistyczne w Poznaniu, które przerwał po kilku tygodniach. Potem zamieszkał we Wrocławiu. Pracował najpierw w Instytucie Wydawniczym PAX, później w redakcjach „Za i przeciw”, dwutygodnika „Współczesność”, „Nowej Kultury”, „Kultury”, „Poezji” i „Miesięcznika Literackiego”. Grochowiak tworzył także liczne dramaty, realizowane na scenie, w radio i w TV, takie jak "Szachy", "Partita na instrument drewniany", "Król IV", "Chłopcy" i inne, publikowane w miesięczniku Dialog.
Zmarł z powodu powikłań choroby alkoholowej.
Kliknij, by zapoznać się z biografią zamieszczoną na Wikipedii, dużo informacji można też odnaleźć w artykule Stanisław Grochowiak w serwisie Culture.
Kluczowe wydarzenia
- 1955 - przeprowadzka do Warszawy
- 1956 - opublikował pierwszy zbiór wierszy "Ballada rycerska" [1]
- 2 września 1976 - zmarł w Warszawie
Ciekawostki
Grochowiak zapisał się w polskiej powojennej poezji jako twórca, który poszukiwał nowych form ekspresji poetyckiej i przeciwstawił się tradycyjnej interpretacji „piękna”. Był klasyfikowany jako poeta reprezentujący nurt turpistyczny (od łac. turpis – brzydki) – programowym wręcz przykładem jest wiersz Płonąca żyrafa. (...) Termin "turpizm", najczęściej łączony z poezją Grochowiaka, pochodzi z wiersza Juliana Przybosia "Oda do turpistów" z 1962 roku, w którym zaatakował on Grochowiaka, Różewicza i Białoszewskiego, oskarzając ich o umiłowanie brzydoty oraz fascynację śmiercią i rozkładem. Grochowiak podchwycił ten termin i w publicystyce na łamach "Współczesności" oraz w wierszu "Ikar" nadał mu pozytywne znacznie. Miał on oznaczać nie fascynację brzydotą i śmiercią, lecz umiłowanie rzeczy zwyczajnych prowadzące do afirmacji rzeczywistości - dzisiaj tą postawę w jego twórczości nazywa się również mizerabilizmem [2].
O inspiracjach literackich poezji Grochowiaka pisał Jan Błoński: "Grochowiak - narąbał całych ćwierci baroku, połci, dekadencji, kawałów ekspresjonizmu, doprawił je Norwidem, Libertem, Gałczyńskim, Bóg wie czym jeszcze, wszystko to wrzucił do kotła, zagotował, odcedził i ciepłe jeszcze sprasował w gęste, treściwe wiersze."Oprócz wymienionych przez znanego krytyka fascynacji literackich, wymienić można jeszcze Leśmiana, do inspiracji którym Grochowiak się przyznawał. za: Culture.pl]
Źródło horoskopu
Godzina urodzenia została w sposób zaskakujący przedstawiona w wierszu zatytułowanym "24 stycznia", udostępnionym w dwóch miejscach [3], [4]. Oto jego fragment:
24 stycznia
Urodziłem się w środę.
Gdzieś o piątej nad ranem
Z nieba zesłano garstkę duszy, ból i skrawek ziemi
Na pogrzebienie;
Informację dostarczył Mirosław Czylek
