Dygasiński Adolf: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 27: | Linia 27: | ||
== Źródło horoskopu == | == Źródło horoskopu == | ||
− | Informacja: ''"Stawił się Jan Dygasiński, pisarz prowentowy w Niegosławicach zamieszkały, w obecności Walentego Sławińskiego, woyta gm. Złota i Kazimierza Wilkoszewskiego ekonoma dóbr Złota | + | Informacja: ''"W archiwum pińczowskim odnajdujemy oryginalną metrykę urodzin Dygasińskiego. Stawił się Jan Dygasiński, pisarz prowentowy w Niegosławicach zamieszkały, w obecności Walentego Sławińskiego, woyta gm. Złota i Kazimierza Wilkoszewskiego ekonoma dóbr Złota i okazał nam dziecię płci męskiej urodzone w Niegosławicach w dniu siódmym bieżącego miesiąca i roku o godzinie trzeciej po południu z jego małżonki"'' w: Stanisław Mijas: "Ṡwietokzyskie szlaki literackie: szkice o pisarzach od Reja do Żeromskiego". Informację dostarczył [[Mirosław Czylek]]. |
[[Category:Pisarze]] | [[Category:Pisarze]] |
Wersja z 13:13, 5 paź 2013
Dane | Adolf Dygasiński |
---|---|
Data urodzenia | 7.03.1839, godz. 15:00 |
Miejscowość | Niegosłowice (50°23′N 20°35′E) |
Strefa czasowa | GMT +1.22 |
Słońce | 17° Ryb |
Księżyc | 6° Strzelca |
Ascendent | 18° Lwa |
Biografia
Polski powieściopisarz, publicysta, pedagog, jeden z głównych przedstawicieli naturalizmu w literaturze polskiej. W latach 1871–1877 przebywał w Krakowie, gdzie zajmował się pracą pedagogiczną oraz prowadził niewielką księgarnię wydawniczą. W latach 1884–1887 trafił do kolegium redakcyjnego tygodnika "Wędrowiec" - czołowego pisma polskiego naturalizmu, a następnie został jego współredaktorem. Współpracował również z czasopismem "Głos" (1886), a do 1888 – z miesięcznikiem geograficzno-etnograficznym „Wisła”. W trakcie swojej kariery literackiej napisał 21 powieści i ponad 130 nowel; od 1884 roku (pierwszy tom nowel) jego utwory ukazywały się w formie książkowej. Cieszyły się sporym powodzeniem, były tłumaczone na rosyjski i niemiecki. W latach 1890–1891 Dygasiński wyprawił się w podróż do Brazylii, szlakiem polskiej emigracji "za chlebem". Powstał tam cykl listów opisujący tragiczne losy polskich emigrantów.
W swojej twórczości bardzo często poruszał tematykę życia mieszkańców wsi i małych miasteczek, podkreślając wspólnotę losów ludzi i zwierząt. Dygasiński był wielkim miłośnikiem przyrody: wiele godzin poświęcał na obserwację świata zwierząt i roślin, a karty utworów zapełniał bohaterami zwierzęcymi. W swych dziełach wykładał też swoistą filozofię przyrody [1]. Pisarz często przedstawia w swych dziełach, na dwóch równoległych płaszczyznach, życie ludzi i zwierząt, dochodząc zazwyczaj do przekonania, iż takie same prawa walki o byt decydują o postępowaniu człowieka i zwierzęcia (tak dzieje się np. w jednej z najpopularniejszych powieści Dygasińskiego pt. „Zając” z 1899 r.).
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii.
Kluczowe wydarzenia
- 1872 - poślubił Natalię Wyszkowską. Mieli kilkoro dzieci, ale tylko jedno (córka Zofia) dożyło wieku dojrzałego
- 1883 - debiut literacki [2]
- 1890/1891 - podróż do Brazylii
- 3 czerwca 1902 - zmarł po kilkumiesięcznej chorobie (udar mózgu)
Źródło horoskopu
Informacja: "W archiwum pińczowskim odnajdujemy oryginalną metrykę urodzin Dygasińskiego. Stawił się Jan Dygasiński, pisarz prowentowy w Niegosławicach zamieszkały, w obecności Walentego Sławińskiego, woyta gm. Złota i Kazimierza Wilkoszewskiego ekonoma dóbr Złota i okazał nam dziecię płci męskiej urodzone w Niegosławicach w dniu siódmym bieżącego miesiąca i roku o godzinie trzeciej po południu z jego małżonki" w: Stanisław Mijas: "Ṡwietokzyskie szlaki literackie: szkice o pisarzach od Reja do Żeromskiego". Informację dostarczył Mirosław Czylek.