Dygasiński Adolf: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 15: | Linia 15: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Polski powieściopisarz, publicysta, pedagog, jeden z głównych przedstawicieli naturalizmu w literaturze polskiej. W latach 1871–1877 przebywał w Krakowie, gdzie zajmował się pracą pedagogiczną oraz prowadził niewielką księgarnię wydawniczą. W latach 1884–1887 trafił do kolegium redakcyjnego tygodnika "Wędrowiec" - czołowego pisma polskiego naturalizmu, a następnie został jego współredaktorem. Współpracował również z czasopismem "Głos" (1886), a do 1888 – z miesięcznikiem geograficzno-etnograficznym „Wisła”. W trakcie swojej kariery literackiej napisał 21 powieści i ponad 130 nowel; od 1884 roku (pierwszy tom nowel) jego utwory ukazywały się w formie książkowej. Cieszyły się sporym powodzeniem, były tłumaczone na rosyjski i niemiecki. W latach 1890–1891 Dygasiński wyprawił się w podróż do Brazylii, szlakiem polskiej emigracji "za chlebem". Powstał tam cykl listów opisujący tragiczne losy polskich emigrantów. | Polski powieściopisarz, publicysta, pedagog, jeden z głównych przedstawicieli naturalizmu w literaturze polskiej. W latach 1871–1877 przebywał w Krakowie, gdzie zajmował się pracą pedagogiczną oraz prowadził niewielką księgarnię wydawniczą. W latach 1884–1887 trafił do kolegium redakcyjnego tygodnika "Wędrowiec" - czołowego pisma polskiego naturalizmu, a następnie został jego współredaktorem. Współpracował również z czasopismem "Głos" (1886), a do 1888 – z miesięcznikiem geograficzno-etnograficznym „Wisła”. W trakcie swojej kariery literackiej napisał 21 powieści i ponad 130 nowel; od 1884 roku (pierwszy tom nowel) jego utwory ukazywały się w formie książkowej. Cieszyły się sporym powodzeniem, były tłumaczone na rosyjski i niemiecki. W latach 1890–1891 Dygasiński wyprawił się w podróż do Brazylii, szlakiem polskiej emigracji "za chlebem". Powstał tam cykl listów opisujący tragiczne losy polskich emigrantów. | ||
| + | |||
| + | W swojej twórczości bardzo często poruszał tematykę życia mieszkańców wsi i małych miasteczek, podkreślając wspólnotę losów ludzi i zwierząt. Dygasiński był wielkim miłośnikiem przyrody: wiele godzin poświęcał na obserwację świata zwierząt i roślin, a karty utworów zapełniał bohaterami zwierzęcymi. W swych dziełach wykładał też swoistą filozofię przyrody [http://pracownia.org.pl/dzikie-zycie-numery-archiwalne,2154,article,3021]. Pisarz często przedstawia w swych dziełach, na dwóch równoległych płaszczyznach, życie ludzi i zwierząt, dochodząc zazwyczaj do przekonania, iż takie same prawa walki o byt decydują o postępowaniu człowieka i zwierzęcia (tak dzieje się np. w jednej z najpopularniejszych powieści Dygasińskiego pt. „Zając” z 1899 r.). | ||
Z szerszą biografią można zapoznać się na [http://pl.wikipedia.org/wiki/Adolf_Dygasi%C5%84ski Wikipedii]. | Z szerszą biografią można zapoznać się na [http://pl.wikipedia.org/wiki/Adolf_Dygasi%C5%84ski Wikipedii]. | ||
== Kluczowe wydarzenia == | == Kluczowe wydarzenia == | ||
| + | * 1833 - debiut literacki [http://pracownia.org.pl/dzikie-zycie-numery-archiwalne,2154,article,3021] | ||
* 3 czerwca 1902 - zmarł po kilkumiesięcznej chorobie (udar mózgu) | * 3 czerwca 1902 - zmarł po kilkumiesięcznej chorobie (udar mózgu) | ||
| Linia 25: | Linia 28: | ||
[[Category:Pisarze]] | [[Category:Pisarze]] | ||
| + | [[Category:Ekologia/miłość do przyrody]] | ||
[[Category:Pedagodzy]] | [[Category:Pedagodzy]] | ||
[[Category:Podróżnicy]] | [[Category:Podróżnicy]] | ||
Wersja z 13:01, 5 paź 2013
 |
|
| Dane | Adolf Dygasiński |
|---|---|
| Data urodzenia | 7.03.1839, godz. 15:00 |
| Miejscowość | Niegosłowice (50°23′N 20°35′E) |
| Strefa czasowa | GMT +1.22 |
| Słońce | 17° Ryb |
| Księżyc | 6° Strzelca |
| Ascendent | 18° Lwa |
Biografia
Polski powieściopisarz, publicysta, pedagog, jeden z głównych przedstawicieli naturalizmu w literaturze polskiej. W latach 1871–1877 przebywał w Krakowie, gdzie zajmował się pracą pedagogiczną oraz prowadził niewielką księgarnię wydawniczą. W latach 1884–1887 trafił do kolegium redakcyjnego tygodnika "Wędrowiec" - czołowego pisma polskiego naturalizmu, a następnie został jego współredaktorem. Współpracował również z czasopismem "Głos" (1886), a do 1888 – z miesięcznikiem geograficzno-etnograficznym „Wisła”. W trakcie swojej kariery literackiej napisał 21 powieści i ponad 130 nowel; od 1884 roku (pierwszy tom nowel) jego utwory ukazywały się w formie książkowej. Cieszyły się sporym powodzeniem, były tłumaczone na rosyjski i niemiecki. W latach 1890–1891 Dygasiński wyprawił się w podróż do Brazylii, szlakiem polskiej emigracji "za chlebem". Powstał tam cykl listów opisujący tragiczne losy polskich emigrantów.
W swojej twórczości bardzo często poruszał tematykę życia mieszkańców wsi i małych miasteczek, podkreślając wspólnotę losów ludzi i zwierząt. Dygasiński był wielkim miłośnikiem przyrody: wiele godzin poświęcał na obserwację świata zwierząt i roślin, a karty utworów zapełniał bohaterami zwierzęcymi. W swych dziełach wykładał też swoistą filozofię przyrody [1]. Pisarz często przedstawia w swych dziełach, na dwóch równoległych płaszczyznach, życie ludzi i zwierząt, dochodząc zazwyczaj do przekonania, iż takie same prawa walki o byt decydują o postępowaniu człowieka i zwierzęcia (tak dzieje się np. w jednej z najpopularniejszych powieści Dygasińskiego pt. „Zając” z 1899 r.).
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii.
Kluczowe wydarzenia
- 1833 - debiut literacki [2]
- 3 czerwca 1902 - zmarł po kilkumiesięcznej chorobie (udar mózgu)
Źródło horoskopu
Informacja: "Stawił się Jan Dygasiński, pisarz prowentowy w Niegosławicach zamieszkały, w obecności Walentego Sławińskiego, woyta gm. Złota i Kazimierza Wilkoszewskiego ekonoma dóbr Złota i okazał nam dziecię płci męskiej urodzone w Niegosławicach w dniu siódmym bieżącego miesiąca i roku o godzinie trzeciej" w: Jan Zygmunt Jakubowski: "Zapomniane ogniwo: studium o Adolfie Dygasińskim". Informację dostarczył Mirosław Czylek.
