Berent Wacław: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox-zdjecie | image = http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b7/Wac%C5%82aw_Berent_%28writer%29.jpg | zrodlo = http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Wac%C...”) |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
| data = 28.09.1873, godz. 21:00 | | data = 28.09.1873, godz. 21:00 | ||
| miejsce = Warszawa (52°13′N 21°00′E) | | miejsce = Warszawa (52°13′N 21°00′E) | ||
− | | strefa = GMT | + | | strefa = GMT+1:24 |
| slonce = 7° Wagi | | slonce = 7° Wagi | ||
| ksiezyc = 26° Strzelca | | ksiezyc = 26° Strzelca |
Wersja z 23:40, 22 paź 2013
Dane | Wacław Berent |
---|---|
Data urodzenia | 28.09.1873, godz. 21:00 |
Miejscowość | Warszawa (52°13′N 21°00′E) |
Strefa czasowa | GMT+1:24 |
Słońce | 7° Wagi |
Księżyc | 26° Strzelca |
Ascendent | 28° Bliźniąt |
Biografia
Polski powieściopisarz i tłumacz okresu modernizmu. Obok Władysława Reymonta główny przedstawiciel realizmu w literaturze Młodej Polski. Mistrz erudycyjnej, pełnej metafor prozy i dopracowanej, swoistej stylizacji językowej. Jako tłumacz pamiętany dzięki książce Tako rzecze Zaratustra Fryderyka Nietzschego. Udane były także jego przekłady z norweskiego Włóczęgi Hamsuna i Wroga ludu Ibsena.
Ukończył studia przyrodnicze na uniwersytetach w Zurychu i Monachium, obronił tytuł doktora nauk przyrodniczych, zaś w roku 1895 obronił drukowaną w rok później pracę z dziedziny ichtiologii. Często podróżował do Austrii, Niemiec i Włoch, był poliglotą, biegle posługiwał się językiem rosyjskim, niemieckim, francuskim oraz włoskim, podjął się ponadto nauki języka angielskiego oraz łaciny średniowiecznej.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii.
Kluczowe wydarzenia
- 1899 - poznał w Warszawie początkującą literatkę - Bronisławę Mierz-Brzezicką (od roku 1901 żonę rzeźbiarza - Stanisława K. Ostrowskiego), w której był przez długi czas zakochany
- 1933 - wybrany do Polskiej Akademii Literatury
- 19 albo 22 listopada 1940 - data śmierci
Źródło horoskopu
Informację dostarczył na podstawie książki: Hanny Muszyńskiej-Hoffmannowej "W kręgu Berenta" Mirosław Czylek.