Świątkowski Henryk
![]() |
|
Dane | Henryk Świątkowski |
---|---|
Data urodzenia | 02.04.1896, godz. 17:00 |
Miejscowość | Dzierzążnia (52°37′N; 20°13′E) |
Strefa czasowa | GMT +1.24 |
Słońce | 14° Barana |
Księżyc | 15° Strzelca |
Ascendent | 27° Panny |
Biografia
Polski prawnik, adwokat, specjalista w dziedzinie prawa wyznaniowego i rolnego, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego, poseł na Sejm II RP (1928–1935), działacz PPS i PZPR, pełnomocnik Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na województwo pomorskie, poseł na Sejm Ustawodawczy, poseł na Sejm PRL I kadencji (1952–1956), minister sprawiedliwości w rządzie KRN i w kolejnych rządach powojennych (1945–1956), przewodniczący Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w latach 1945-1950.
Świątkowski był także działaczem ruchu wolnomyślicielskiego. Należał do współzałożycieli Stowarzyszenia Obrony Wolności Sumienia w Polsce. Działalność zawodową i polityczną łączył z pracą naukową. Bibliografia jego prac obejmuje około 300 publikacji. Na ten dorobek naukowy składają się obszerne monografie, podręczniki akademickie, studia i artykuły, recenzje oraz głosy zamieszczane w pismach prawniczych. Był autorem artykułów publikowanych m.in. w „Gazecie Sądowej Warszawskiej”, „Głosie Sądownictwa”, „Głosie Prawa”, „Wolności Sumienia”.
Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii
Kluczowe wydarzenia
- ~ od 1919 - żonaty z Jadwigą z Pyszkowskich. Miał trzy córki: Henrykę, Jadwigę i Zofię.
- 8 października 1941 - niespodziewanie go zwolniono z obozu Auschwitz-Birkenau. Powrócił wówczas do Warszawy i przez przeszło półtora roku chorował na gruźlicę.
- 11 lutego 1945 - zgłosił inicjatywę powołania uniwersytetu w Toruniu, a od 13 kwietnia tego samego roku był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego Uniwersytetu.
- w lutym 1945 - stanął na czele prokomunistycznej PPS. Nie dopuścił do połączenia z PPS - Wolność-Równość-Niepodległość i usunął z kierownictwa partii działaczy nie uznających kierowniczej roli Polskiej Partii Robotniczej [1]
- od maja 1945 - sprawował stanowisko ministra sprawiedliwości, na którym pozostał do odwołania w kwietniu 1956.
- 30 kwietnia 1947 - został mianowany profesorem zwyczajnym prawa wyznaniowego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego
- 22 marca 1970 - zmarł w Warszawie
Źródło horoskopu
Akt chrztu urodzenia [2].
Informację odszukał Piotr Piotrowski, przetłumaczył z jęz. rosyjskiego Wojciech Suchomski.