Przybyszewska Stanisława

Dane	Stanisława Przybyszewska
Data urodzenia	1.10.1901, godz. 17:30
Miejscowość	Kraków (50°03′N 19°56′E)
Strefa czasowa	GMT +1
Słońce	8° Wagi
Księżyc	26° Byka
Ascendent	16° Barana

Horoskop Stanisławy Przybyszewskiej

Biografia

Polska dramatopisarka, powieściopisarka. Była córką pisarza Stanisława Przybyszewskiego i malarki Anieli Pająkówny. Wychowywała ją tylko matka (zmarła, gdy Stanisława miała 11 lat), ponieważ ojciec w tym czasie wrócił do swojej żony Dagny Juel. Aniela Pająkówna z córką wielokrotnie zmieniały miejsce pobytu. Był to Lwów, potem Paryż, Zurych, Wiedeń. Wcześnie poznała arcydzieła literatury i malarstwa europejskiego, z łatwością przyswoiła sobie kilka języków i tajniki gry na skrzypcach. Samodzielnie studiowała ekonomię, psychologię i podstawy nauk socjologicznych.

Po wojnie mało kto słyszał o autorce "Sprawy Dantona". Wydawało się, że pamięć o "córce Smutnego Szatana" wymarła doszczętnie. W latach 60. ubiegłego stulecia, ćwierć wieku po śmierci, wróciła jednak w postaci trzech teatralnych inscenizacji Jerzego Krasowskiego, a trochę później - filmu "Danton" w reżyserii Andrzeja Wajdy, nakręconego na podstawie jej sztuki. Dzięki inicjatywom prof. Stanisława Helsztyńskiego opublikowano trzy tomy jej listów oraz dramaty [1].

Z szerszą biografią można zapoznać się na Wikipedii

Kluczowe wydarzenia

• 1912 - śmierć matki; osieroconą dziewczynkę przygarnęli Moraczewscy, kształcąc ją i wychowując ze swymi dziećmi. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego 16-letnia panna Stanisława Pająkówna rozpoczęła praktykę w ludowej szkole przy klasztorze ss. Niepokalanek w Nowym Sączu [2].
• 1923 - poślubiła malarza Jana Panieńskiego, którego poznała podczas pobytu w Poznaniu. Zaraz po ślubie oboje wyjechali do Gdańska, gdzie Jan Panieński był nauczycielem rysunków w Gimnazjum Polskim.
• 25 listopada 1925 - nagła śmierć męża
• 20 marca 1931 – inscenizacja "Sprawy Dantona" w Teatrze Wielkim we Lwowie, reżyseria Edmund Wierciński
• 15 sierpnia 1935 - śmierć, do której przyczyniło się nadużywanie narkotyków. Miała tylko 34 lata. Jak wspominano "pogrzeb był bardzo skromny i cichy, za trumną było prawie pusto" [3].

Ciekawostki

Towarzyszył jej ciągły brak pieniędzy, których - przede wszystkim - potrzebowała na narkotyki. Żywiła się chlebem z margaryną i tanimi powidłami; mleko kupowała jedynie dla ukochanej kotki. Miejscowy lekarz Emke pomagał jej zdobywać morfinę. Traktowała ją jako "dobroczynną truciznę", która w określonych dawkach pozwala jej tworzyć, trwać przy naftowej lampce aż do świtu i widzieć, jak żywych, swoich bohaterów z ukochanym Robespierre'em na czele [4]. (...) Brak morfiny wywoływał potworne bóle, które udawało się gasić tylko następnymi dawkami. Straszne, błędne koło, ale Stanisława nie wyrażała zgody na leczenie. Była morfinistką od przeszło dziesięciu lat. Próbowała pracować, ale nie minęło wiele czasu, gdy już nie była w stanie.

Głównymi bohaterami jej twórczości są rewolucjoniści francuscy – Maksymilian Robespierre, Georges Danton i Camille Desmoulins. Autorka podejmuje próbę zanalizowania łączących ich relacji, od młodzieńczej przyjaźni, poprzez polityczną nienawiść, aż do utajonego romansu. Rewolucji francuskiej dotyczyły również dramaty Przybyszewskiej. W pewnym momencie zaczęła liczyć czas, biorąc za punkt wyjścia rok wybuchu rewolucji francuskiej [W pewnym momencie zaczęła liczyć czas, biorąc za punkt wyjścia rok wybuchu rewolucji francuskiej].

Źródło horoskopu

Przyszła na świat 1 października 1901 roku, we wtorek o godzinie 5.30 wieczorem. Dzień był upalny. Całe otoczenie obce, obojętne, brak bielizny dla Dzidzi - napisała w swoim pamiętniku panna Aniela Pająkówna, lwowska malarka, po urodzeniu córeczki w krakowskim szpitalu [5].